Nicolas : Bonjour, je suis docteur Nicolas. Vous êtes Monsieur Stéphane ?

Stéphane : Oui, docteur.

Nicolas : Qu’en pensez-vous, docteur Legrand ?

Maman : Je crois que c’est le foie. Trop de bonbons.

Nicolas : Docteur Julie ?

Julie : Ça brûle !

Nicolas : Hou la la ! Ça va très mal. Je crois qu’il nous faut un traitement spécial.

Maman et Julie : Le traitement spécial ?

Bruno : Vous avez demandé un traitement spécial ?

Stéphane : Bruno, mon pote.

Bruno : J’vais le soigner, ce petit, mais à la maison.

Julie : A la maison ? Ce n’est pas trop tôt ?

Stéphane : Ouais, je vais à la maison en ambulance !

Julie : N’importe quoi. On n’a pas le droit.

Nicolas : Et moi, je conduis. Broum, broum...

Mikołaj: Dzień dobry, jestem doktor Mikołaj. Pan Stefan?

Stefan: Tak, doktorze.

Mikołaj: Co Pani myśli, doktor Legrand?

Mama: Myślę, że to wątroba. Za dużo cukierków!

Mikołaj: Doktor Julie?...

Julia: Parzy!

Mikołaj: Ojej! Jest bardzo źle. Sądzę, że potrzebna jest tutaj specjalna kuracja.

Mama z Julią: Specjalna kuracja?

Bruno: Prosiliście o specjalną kurację?

Stefan: Bruno, stary.

Bruno: Wyleczę tego małego, ale w domu.

Julia: W domu? Czy to nie za wcześnie?

Stefan: Tak, pojadę do domu karetką!

Julia: Bzdury. Nie wolno nam...

Mikołaj: A ja będę prowadził. Brum, brum...